" Karanliginn ortusunu bu kiz tutar ellerinde,
onun ruhunda kiprasir bilinmezligin yaratiklari,
koprunun bekcisidir, gecirmez onlari,
verdigi andin caresizligiyle. "
sonunda hava karardiginda hafifce basini dogrulttu. karanligi isiga tercih ederdi hep. kimine gore tercih ettigi siyah rengin guneste fazlaca isinmasindan sebep diyebilirlerdi. yikik barakanin hemen onunde durdu. etegini hafifce cekistirerek dunyaya o karizmatik bakisini atti. o durumun ve gorunusun sadece goren gozlere ait degil, kisinin her an sergiledigi bir oyuna ait olarak algilardi. kisiligiyle bir butun olan tavri hareketleri ve siyahi vardi onun.
eckgna karanligin ke